Bejaardenhuizen | 1968

Vanaf midden jaren vijftig tot begin jaren zestig kreeg Bedaux veel opdrachten voor bejaardenhuizen. Een aantal opdrachten ging niet door (Beneden-Leeuwen, Deurne, Goirle en Wassenaar) maar de overige zijn wel gerealiseerd. De oudste ontwerpen zoals in Valkenswaard zijn nog traditioneel en sober met drie of vier lagen met gevels van metselwerk en een zadeldak. Steeds worden twee blokken, die haaks op elkaar staan verbonden met een glazen trappenhuis. Deze compositie van verschillende volumes gebruikt Bedaux ook bij zijn schoolontwerpen. In de latere ontwerpen uit de zestiger jaren wordt het Modernisme omarmd. Grote glazen puien, beton en muschelkalksteen worden toegepast, maar de compositie met verschillende volumes blijft bestaan. De plasticiteit in gevels en dakopbouw neemt toe. Bij sommige complexen worden ook aanleunwoningen toegevoegd. Veelal in twee lagen met een plat dak. Ook hier weet hij veel plasticiteit te bereiken door afwisseling van nagenoeg gesloten metselvlakken en glazen gevels, soms als een loggia teruggelegd en verspringingen van de woningen.

In dit gebouwtype van bejaardenhuizen weerspiegelt zich de maatschappelijke ontwikkeling. De meeste gebouwen zijn gesloopt. De eisen zijn opgeschroefd.