Bejaardenhuis Simeonshof, Boxtel | 1959

Begin jaren vijftig krijgt Bedaux de opdracht voor de bouw van een bejaardenhuis in Boxtel. De aanloop is lang omdat de locatiekeuze, de stedenbouwkundige invulling en de financiering veel voeten in de aarde hebben. Het ontwerp is interessant omdat juist in deze periode Bedaux de omslag van een traditionalistische naar een modernistische stijl maakt. Zijn eerste ontwerp is nog traditioneel met een sober gebouw in drie en vier lagen met een zadeldak en een regelmatige gevelindeling. Balkons en de schoorsteen geven de plasticiteit. In het gerealiseerde ontwerp is er een en ander gewijzigd. De vierde laag heeft een mansardekap, die door pergola’s met een terras wordt onderbroken. Opvallend is de beëindiging tegen de kopgevels. De muurvlakken lopen door als schijven, waartussen de vierde laag is ingeklemd. De gevel is plastischer geworden met grotere ramen en een glazen verbindingsstuk van de beide blokken. In de kopgevel doorsnijdt een glazen pui met Franse balkons over de volle bouwhoogte de beide metselvlakken. Ook is een gemeenschappelijke ruimte toegevoegd. Deze heeft één laag en een grote glazen pui met terras.

In de zestiger jaren zijn blokjes met bejaardenwoningen in een en twee lagen toegevoegd. Ook hier speelt Bedaux het spel van gesloten metselvlakken en open glazen delen.

Helaas is alles gesloopt en vervangen door een nieuw verpleeghuis.