Bij het ontwerp van het hoofdgebouw van de UVT was al voorzien in een uitbreiding in de vorm van drie torentjes van zes lagen. De groei ging sneller dan gedacht. Bedaux kreeg opdracht voor een nieuw gebouw van 100.000 mᶟ. Het werd een schijfvormig gebouw van dertien lagen en daarmee Bedaux’ grootste gebouw. Het gebouw heeft Corbusiaanse kenmerken zoals de vrijstaande kolommen op de begane grond en de plastisch vormgegeven dakopbouw met technische installaties. Het betonnen gevelraster krijgt door de witmetalen borstweringen een horizontale geleding, dat harmonieus wordt gecompenseerd door een verticaal gesloten gevelvlak. De ver terugliggende ramen maken de gevel zeer plastisch. De kopgevels hebben voor de daglichttoetreding in de gangen ramen gekregen, die voorzien zijn van balkons. Een sculpturale buitentrap met balkon op de oostelijke kopgevel voegt nog een plastisch element toe. Bijzonder is de glazen gang tussen het gebouw en het hoofdgebouw. Dit element past Bedaux meer toe bij gebouwencomplexen. Het biedt de mogelijkheid tot een “promenade architectural”. Bovendien wordt hierdoor de parkachtige omgeving intens ervaren. Door hetzelfde materiaal voor de gevels toe te passen (muschelkalksteen, witte kozijnen  en kolommen) vormen hoofdgebouw en hoogbouw een twee-eenheid.
Bedaux heeft met dit gebouw het Modernisme op zijn eigen manier geïnterpreteerd. Er zijn eigen waarden (humaan, traditionalistisch) door zijn materiaalgebruik en vormgeving aan toegevoegd.
Het gebouw is meerdere keren aangepast. Recent heeft een ingrijpende renovatie plaatsgehad. Ter bescherming van de monumentale waarden is als basis voor de renovatie het rapport “Cultuurhistorische Waardestelling Koopmans” opgesteld. De renovatie toont dan ook het respect voor de architectuur van dit bijzondere gebouw.