Kinderarts Dr. Keyzer was een grote animator om het leven van zwakke en zieke kinderen te verbeteren. Zo nam hij het initiatief tot de bouw van een herstellingsoord, waar zwakke kinderen voor langere tijd konden verblijven. Bedaux kreeg hiervoor de opdracht. Een gezonde omgeving stond daarbij centraal. Men wilde breken met de bedompte sfeer van grote slaapzalen en lange kloostergangen, die bestaande oorden kenmerkten. In de bosrijke omgeving ontwerpt Bedaux een gesloten laag voorzieningengebouw en vrijstaande paviljoens voor kleine groepen kinderen met begeleiders. Deze paviljoens (“huisjes”) zijn op het zuiden gericht met grote gazen puien, die volledig open konden. De noordgevel is gesloten met kleine raamopeningen. De  paviljoens hebben twee verspringende lessenaarsdaken met kleine vierkante nisjes in het tussenliggende gevelvlak. Het hoofdgebouw heeft een carrévorm met een binnenhof. Het bestaat grotendeels uit één laag en lessenaarsdaken. Bedaux brengt hierin variatie met wisselende hoogten, gevelverspringingen,  hoekrisalieten en een toren. Ook wordt een school toegevoegd bestaande uit twee gebouwen in dezelfde stijl met open gevels op het zuiden en gesloten noordgevels. Later ontwerpt Bedaux nog een kapel. Bijzonder hierbij zijn het portaal voor de ingang met twee ranke kolommen, de aangebouwde toren met een rechthoekig gat en de indirecte lichtval in de absis met het altaar.
De traditionele architectuurstijl van Bedaux krijgt hier duidelijke Scandinavische invloeden met de lessenaarsdaken, rode baksteen en sobere versieringen.
Het in 1957 door Prinses Beatrix geopende “kinderdorp” is nagenoeg verdwenen. Nog twee aangetaste paviljoens zijn overgebleven.